Gister (dinsdag) sloeg het besef toe dat de winter nu toch echt in aantocht is: kou en regen brrrrren dat resulteerde in een "winterdip": geen zin om naar buiten te gaan of iets te ondernemen. Vandaag tijd genomen om mezelf te verwennen, want hier heb ik geen zin in! Tussen de middag een siësta houden, op de bank hangen en m'n krantje/boeken lezen, jam maken van het fruit (8 kilo morellen, kruisbes en rode bes!)uit de vriezer (om de zomer nog een keer te ruiken), en de diepvries weer vullen met leuke stukjes rundvlees om straks, op winterse dagen, hachee en hutspot met verse worst e.d. te maken. Dus er is ook nog gewerkt :). Morgen is het 11 november en een lampion in elkaar zetten zou wel leuk zijn. De meeste dingen heb ik al in huis: Zilverkleurig karton, een priklap met dikke spijker, nietjes, kerstversiering en kleurpotloden. En snoepjes natuurlijk!! Wie weet plaats ik hier binnenkort wel een foto met het resultaat. Morgenavond lukt het niet want dan ga ik weer zingen bij Talitha, volgende week uitvoering op het Deltion......

 

Bliksembezoekje Engeland: 18 Jongens, jeugdherberg, wii pancake night, scones, links rijden, canterbury cathedral (gigantisch groot!!), dollen, zingen, winkelen, enz. enz. Enorm leuke tijd gehad met alle ouders en jongenskoor, uitstekend georganiseerd door Nadja, Anouk en Gerda. Heel veel indrukken opgedaan. Het is toch echt een ander land, andere cultuur. Wie weet gaan we nog wel eens een keertje als gezin. Zie http://www.jongenskoordalfsen.nl/engelandreis voor een iets uitgebreider verslag + foto's.

Tussen de buien door lukte het om een half uurtje door het bos te wandelen. De camper doet het gelukkig weer en dus vertrokken we naar de lemelerberg. Daar heb je van die mooie bospaadjes, die voor kinderen aantrekkelijker te lopen zijn dan van die lange saaie stukken. De kinderen waren helemaal uitgelaten: én met de camper weg, én naar het bos om te rennen: ze zaten helemaal te stralen in de autostoeltjes. Voor mezelf is het dan ook enorm genieten: even weg tussen de 4 muren en zomaar een vrij gevoel door zo'n prachtig herfstbos vol zon-momenten. De kinderen hadden het ook wel nodig: ze braken de tent aardig af (gillend door het huis rennen, ruzie maken om dat ene speciale stuk speelgoed). hmmmm :) Vanmiddag bezochten we nog even de eierboer, blijft een leuk uitje voor ze. Als klap op de vuurpijl kregen ze vandaag van de boer een stress ei. Nou geloof ik niet dat ze dat al nodig hebben haha! Maar blij waren ze er wel mee; leuk voor in de speelgoedkeuken. Regen en zonneschijn zorgen soms voor een regenboog: wij zagen vandaag wel een hele mooie! Het waren er zelfs twee en heel goed te zien vanuit onze nieuwe uitbouw. (trouwens,ook de vuilniswagen kun je vandaar uit veel beter zien rijden). Ik kan niet wachten tot het allemaal helemaal klaar is. In mijn hoofd ben ik al flink aan het inrichten (kleurtjes, hoe in te delen, wat mot er allemaal in, en ik speur heel wat op internet naar goede speelgoed-opbergers, leuke lampjes, enz.)Eerst moet mijn student door zijn tentamens van deze periode zijn voor we kunnen gaan verven en shoppen!

Sjonge jonge, alweer 2 weken geleden dat ik mijn laatste bericht schreef. Er gebeurd genoeg, te veel om op te schrijven. Leuke, lieve, minder leuke en minder lieve dingen ;). Ik hoop echt dat het me lukt vaker te schrijven, ik vind het heerlijk om de boel van me af te schrijven. Het is natuurlijk ook leuk om later na te lezen. Morgen weer een nieuwe Tante Lies dag en ik heb er zin in. Ik heb net de videorecorder van zolder gehaald, want ik kreeg van oma een paar leuke banden. Ook heeft zusje mij nog banden van de teletubbies beloofd. Nou is het natuurlijk niet zo dat de kinderen met vierkante ogen door pa of ma worden opgehaald, maar af en toe een leuke dribbelfilm over kleuren, tellen e.d. is natuurlijk wel leuk! Ik hoop juist op veel mooie nazomer/herfstdagen, want buiten spelen is natuurlijk veel leuker!

fietsen naar varsen

Zo wil ik wel vaker mijn week beginnen! Mooi weer, vrolijke gezellige kinderen, eindje fietsen, super!

Tot half 10 waren de kinderen heerlijk aan het spelen, ondertussen hadden we al wat gedronken want er zitten wel wat nathalzen tussen.
Het zonnetje scheen zo uitnodigend dat we de fietskar met z'n allen achter de fiets hebben 'geknupt' en het fruit-eten maar even vergeten hebben. Snel een pak uitdeelkoekjes, zakdoeken en niet te vergeten m'n camera en portemonee in gepakt en toen opstappen en wegwezen.
De reis ging eerst via Levi's school want hij had weer eens zijn broodtrommeltje vergeten.....

Toen fietsten we door richting Varsen, (dat is links van de weg, na het ommerkanaal, als je richting Zwolle rijd). Prachtig om zo over de velden richting de Vecht te kijken. De landerijen zagen er drassig en ondergelopen uit wat natuurlijke mooie vergezichten geeft:) De kinderen vonden het ook heerlijk om zich zo te laten rijden. Er is ook zo veel te zien: ooievaars en reigers die kikkers zoeken in het weiland, schapen, een paard onder een boom,  koeien, enz. We reden langs hoge maisvelden en boerderijtjes met zolders vol hooi, antieke tractors en gevulde appelbomen. (klinkt erg lekker)

Uiteindelijk reden we het erf op van de kippenboer om een paar doosjes uit de automaat te halen. Wat zit daar veel geluid in: eerst stop je er geld in: bzzzgloep, je typt het nummer van het vakje in: blieb-blieb, klik - het deurtje met 3!!dozen eieren erin zwaait open en ondertussen - pling ploing plang komt er al rinkelend wisselgeld in een bakje terecht. Onder de indruk, dat waren ze. Ik wilde nog een doosje XL-eieren (1 ei =2 dooiers), dus hetzelfde ritueel nog een keer en toen wilde Mats wel graag het doosje uit de automaat halen (zie foto). Helaas hadden de kippen nog niet allemaal hun ei gelegd dus mochten ze nog niet naar buiten. De volgende keer moet ik dus iets later gaan. De kinderen hoorden ze wel druk kakelen, maar zien konden we ze niet.

Ivan zat op de terugreis weer voor op de fiets en was heerlijk aan het 'kakelen'; verstaan kan ik het nog niet echt. Naomi en Hilde zaten in de kar en Mats zat achterop de fiets. Volgeladen dus en veel mensen die je tegenkomt moeten wel even glimlachen. Er was zelfs iemand die dacht dat Hilde en Naomi een tweeling waren....:) Thuis was er nog tijd om lekker te spelen met stoepkrijt en fietsjes. Roos maakte de lunch klaar en met z'n 6en hebben we gezellig gegeten. Na de kinderslaapjes en nadat we Hugo en Merel uit school hadden gehaald zijn we nog een keer wezen fietsen: nu een rondje door arrien.

Nu kan het nog, de natuur is nog zo uitbundig, vooral na al die regen natuurlijk! De kinderen vinden het ook leuk, het speelt dan toch weer anders als je weer thuis bent. Hugo maakte van twee tuinstoelen en een bezem een raket. Mats sleepte leesboekjes naar buiten en Naomi liep al springend door het huis. Mereltje verdiepte zich in de glijbaan en de wiebel-wabbel. Ook wilde ze graag het liedje van Elly en Rikkert over de regen luisteren.....Nou ik had van regen wel even genoeg gehad, haha.

De eerste week Tante Lies na de vakantie en het begon meteen goed met al die regenbuien....jammer, maar weinig aan te doen.
We hebben ons eigenlijk best vermaakt! Naomi had donderdag twee dvd's mee en dat was een prima afleiding. Want we gaan natuurlijk wel het liefst naar buiten. Vanmiddag hadden we geluk, aan het eind van de middag was het eindelijk droog (en konden de broeken weer nat worden doordat de glijbaan net te laat werd droog gemaakt :) ).

We konden gelukkig dinsdag ook nog even op de fiets naar het gemeentehuis. Maninne moest een nieuw paspoort omdat ze op d'r oude maar 73 cm is.....kleintje :).
Gebeurt er ook eens wat leuks daarbinnen, want er werd wel eventjes opgekeken naar die drie gezellige peuters!!En je ziet dan meteen een glimlach verschijnen........
De foto werd gemaakt op de trappen voor het gemeentehuis Ommen.

De bakfiets is de deur uit en ik gebruik mijn goeie ouwe trouwe fietskar weer, het is nog steeds een geweldig, onverslijtbaar dingetje. Ik vind het zelf trouwens prettiger fietsen, de bakfiets trapte best zwaar......

Het speelgoed is weer erg interessant na zo'n vakantie en alles werd weer opnieuw ontdekt. De kamer lag vol met treinbaan, auto's en keukenspeelgoed. Ook opruimen moet weer ontdekt worden geloof ik.
We hebben een heleboel liedjes gezongen: olifantje, een treintje ging uit rijden, klap eens in je handjes, hoofd schouders, de haan die kraait kukeleku, we maken een kringetje, enz. enz.
Maar ook voorgelezen uit allerlei boekjes. Het was extra gezellig omdat Maninne, Roos en Jonah nog steeds vakantie hebben. Zij vinden het ook leuk om mee te helpen. En voor mij natuurlijk wat gemakkelijker: opruimen, fruit maken, tafel dekken, merel en hugo van school halen hoef ik niet alleen te doen!

Ivan vierde vandaag zijn tweede verjaardag en hij trakteerde op mooie bootjes met een doosje smarties erin, en dat ging erin als koek. Zo goed dat, toen ik even niet oplette, er zomaar 3 bootjes verdwenen. De inhoud kreeg ik niet meer terug.......haha.

Het is te hopen dat het volgende week weer wat beter met Anna gaat. Elke keer dat ik haar zag was ze wel heel vrolijk, maar het zou fijn zijn als ze weer wat meer zelf kan doen. Maar dat komt vanzelf natuurlijk. Ze moet 4 weken in het gips blijven en dat valt mij eigenlijk heel erg mee. Dan kan ze ook weer gezellig komen spelen!

werd weer tijd

Nog een weekje 'rust' voor de deuren van tante Lies weer open gaan.
Nou ja, rust is een groot woord. Voordat al die wasjes na de vakantie gedraaid zijn, en opgehangen en weer opgeborgen, pffff. (En niet te vergeten de schepnetjes, zwembroeken, jeu de boule- spul, boeken, tenten, enz. enz.). Maar we hebben het geweldig goed gehad! Veel gezien en genoeg gedaan;  misschien wel te veel want veel boeken heb ik niet gelezen (behalve de michelin gids van Frankrijk dan :)).

De topper van de vakantie was toch wel de 'beklimming' van de Mont-blanc (per kabelbaan). Spectaculair en spannend. Maar een prachtig uitzicht op de bergen en vooral de sneeuw. Met Jonah en Levi is het trouwens geweldig wandelen: zij willen een wandeling in de bergen  waar 2,5 uur voor staat in de helft van de tijd doen: Ik heb niet vaak zo'n rood hoofd gehad......

Robin is alweer druk aan het schilderen. De gang heeft wel een likje nodig. En aan de nieuwe uitbouw moet ook nog het een en ander gebeuren. Nu kan het nog  voor de school over twee weken weer begint. Uit inside information begreep hij dat er meteen een aardig beroep op z'n 'verslagwerk' wordt gedaan. Dat is nou iets waar hij niet echt blij van wordt..... 

Onze twee meiden halen we donderdagavond laat weer op van schiphol. Er zullen heel wat verhalen op ons afgevuurd worden als we weer terug rijden......
Ze zijn niet naar India geweest, maar hebben al met al prima werk verricht in een pakistaanse wijk in Birmingham (U.K). De visa voor India werd op de donderdag van hun vertrek definitief afgewezen. We stonden al op schiphol.....drama.......onbegrip......wat nu......en de dinsdag erop konden ze al naar Engeland vliegen. Wat geweldig dat de groep zo flexibel om kon switchen naar dit B-plan (maar dat had natuurlijk wel even z'n tijd nodig). De muskietennetjes  konden de kast dus weer in, en maakten plaats voor parapu's.......

Dit is een foto van de groep op bezoek in een moskee.

(wordt vervolgd)

waterpokken vs waterpret

Het leek net op een sneeuwbal die van een helling rolt. Klein begin, maar grote gevolgen:
Waterpokken, begonnen met 1 patientje.......
De zaken staan er nu zo voor dat Noa, Jill, Ivan, Naomi en Mats rondlopen met blaasjes en rode vlekken. Een paar kleintjes hebben er flinke koorts bij,voelen zich heel ziek en iedereen heeft natuurlijk veel jeuk. Het is wel een dubbel gevoel: fijn dat ze het nu hebben, maar liever niet met al te veel "bijwerkingen". Volgens mij heeft dan bijna iedereen de waterpokken gehad, Liv zal het vast krijgen van grote zus Jill......
Ondanks al deze nare waterpokkenverhalen is er genoeg leuks te vermelden.
We genieten allemaal enorm van het mooie weer, en ik ben blij dat ik vorige week een badje met eendensproeier heb gekocht. Wat een plezier met een beetje water: scheppen, overhevelen naar allerlei bakjes, elkaar natgooien (de planten doen het nog steeds uitstekend ondanks de droogte!!)
en heerlijk met zwembroek/bikini en op blote voeten door de tuin banjeren!  Wat een geweldige tijd van het jaar is dit toch, ik voel me er altijd erg gelukkig bij :)!

Minder gelukkig was ik met de actie van mijn kinderen: We zaten gezellig buiten te eten toen, aan het eind van de maaltijd, er eentje het onzalige idee kreeg dat het best leuk zou zijn iemand met kleren en al in ons zwembad te gooien.......Je begrijpt het al: Na Levi en Maninne was ik aan de beurt, en jawel: koppie onder hoor...... Het erge was dat mijn lieve echtgenoot niet meer bijkwam van het lachen. En daar moet je dan je hulp van verwachten ;)

Hier een leuk plaatje van ons mooie zwembad voor de kleintjes.

De groten mogen in de voortuin badderen (en "snorkelen").

De eerste geslaagde, morgen volgt nummer twee.......(daar hopen we heel hard op!!!)

examenstresssss

Mijn eerste 'examen' is binnen: geslaagd als gastouder. De GGD reageerde vandaag positief op "Tante Lies". Er werd gevraagd naar: achterwacht, contact met ouders, dagindeling, pedagogisch beleid, en of ik op de hoogte was van het protocol kindermishandeling. Deze had ik gister nog doorgekeken, en op de cursus had ik dit ook al gehad.

Ik had gelukkig vanmorgen net een dweiltje door het huis gehaald (dat is meer voor m'n eigen huisvrouwengevoel ;) denk ik), de kinderen waren heel lief aan het spelen en Denise was er gelukkig om de boel 'in het gareel' te houden. Dat dit nu achter de rug is lucht me wel heel erg op merk ik.

Nu op naar mijn tweede examen a.s. zaterdag. Ik heb nog heel wat door te lezen: pesten, verslaving, gewetensontwikkeling, zelfonderzoek en observatie, etc, etc. hmm hmm.......

Over twee weken bezoek ik de vakbeurs kind en opvang. Ik ben benieuwd of ik daar nog iets tegenkom over muziek en dans met baby's, peuters en kleuters. Ze zijn allemaal zo gek op muziek, op verhaaltjes en bewegen.

En de examentijd voor de meiden zit er bijna op: alleen nog frans en aardrijkskunde voor Roos, Maninne is klaar met alles, dat lucht op!!

knuffel en hukkie

Sinds 2 weken is ons huishouden uitgebreid met Hukkie en Knuffel; Onze 2 schattige konijntjes. Vers uit de winkel :-)
Het zijn 2 vrouwtjes en dat scheelt een hele hoop.... Ze wonen in een prachtige konijnenvilla: 2 etages, slaapkamer, eetkamer, en ruime woonkamer. Het enigste wat nog ontbreekt is een eigen tuintje met hek. Ze zijn erg lief en helemaal niet bang voor allerlei kindergeluiden.
Voor de kinderen is dit erg leuk om te bekijken. En regelmatig zit er een kleintje naast het konijnenhuis met grassprietjes om de beestjes extra te voeren, en natuurlijk te aaien. Want ze zien er wel heel aaibaar uit! ik moet nog iets bedenken op het slot, want als de kinders door krijgen dat het deurtje onderin wel heel makkelijk opengaat...........

Vanmorgen kreeg ik een telefoontje van de GGD. Binnen nu en 4 weken krijg ik onverwacht bezoek..... zo onverwachts is dat nou dus ook weer niet ;-). Ik ben er in elk geval vrij rustig onder, alles is okey, laat maar komen!!

Merel liep vandaag met een speelgoedtelefoon, en dat heb je soms, dan wil iedereen er in eens mee spelen. Zo ligt het ding maanden in de babyspeelgoeddoos en zo gaan ze er haast om vechten. In de bijkeuken lagen 3 oude mobieltjes te wachten op een betere bestemming, daar wist ik vandaag wel raad mee, en wat waren ze blij dat ze het nog "deden" ook (zonder simkaart). Het was zo grappig om te zien; die kinderen imiteren echt de volwassenen: hoe ze ermee rondlopen, er buiten mee op de driewieler rondrijden, erbij kijken.

Hongerige snaveltjes en gevulde harten

Wat een drukte voor de twee mezen-ouders: ik zie ze af en aan vliegen om hun kroost te voeren. En dat gaat soms heel spectaculair: het lijken soms net straaljagers.....Hoe veel kleintjes er zijn weet ik niet, en hoe groot ze zijn ook niet. Dat wordt volgend jaar een cameraatje ophangen.

Die kleine meesjes lijken wel op de kleine mensjes bij mij in huis.  De vroegste vogeltjes zien mij nog ontbijten en kijken geregeld het brood uit mijn mond. Dan smeer ik maar een broodje meer :-)Daarnaast wordt er gevraagd om ranja, en als er een begint wil de rest ook. Tegen 9-en begint de vraag om een appel o.i.d. Daar beginnen we dan om half 10 maar mee. Tegen half twaalf begint de vraag naar de broodjes: "hoe lang gaan we brood eten"? Als ik dan al aanstalten maak om de tafel klaar te gaan maken zijn de zit-plekjes al heel snel bezet......en krijg ze dan nog maar eens aan het spelen. Na een goede siesta gaat een plakje cake, koekje, e.d. er natuurlijk wel in. Vanmiddag begon er in eens eentje te vragen om snoep, daar doe ik niet aan, wel aan doosjes rozijntjes........mmmmm En dan is er natuurlijk nog het plakje kaas, de soepstengel, komkommerplakjes, enz. Ik snap die kleine vogeltjes wel: er moet gegroeid worden, de motor moet draaien, want er wordt natuurlijk ook heel veel gespeeld, gefietst, gedanst, gesprongen, gerend, enz.

En uiteindelijk gaat het natuurlijk in de eerste plaats niet om de hoeveelheid "maag-vulling" die er te halen valt, veel belangrijker is een gezond, kloppend, warm en geliefd hart!

Wat veel kippen zagen we gisteren. En wat een gekakel! Al die kippen kunnen zomaar lekker naar buiten om een zand-badje te nemen, of een rondje te wandelen of een grasje te pikken.... En dat proef je, wij hebben maar meteen 3 dozen meegenomen en een potje ei-room, want na een 'dagje in de kinderen' is het leuk om jezelf te verwennen, en het is lekker!!! :-)
De kinderen vonden het wel indrukwekkend, zovéél kippies.

Voor de liefhebber van een lekker eitje: je kunt ze halen in Varsen uit de ei-automaat.
http://www.schuttertommen.nl/

Vandaag konden we buiten niet zo veel doen omdat het wel erg koud en miezerig was. Dus hebben we maar een sight-seeing Ommen gedaan: de brug over en weer terug, en konijntjes kijken bij de Welkoop. De vogeltjes zijn ook heel lief om te zien. Merel zag 1 vis in 1 bak en vond dat wel heel zielig....Mats vond het geweldig om samen met Merel door de winkel te struinen en Hugo bleef het liefste dicht bij Jonah en Levi. 

Vanwege het slechte weer werd de woonkamer vanmorgen omgetoverd in racebaan voor de bestuurbare auto's en vanmiddag in een piratenboot. De kussens zijn dan niet aan te slepen en er wordt echt om gevochten.....
Voorlezen is ook altijd erg geliefd: vandaag heb ik gelezen uit pinkeltje die door zwarte piet wordt meegenomen. (We leven alweer in mei, maar sint blijft spannend :-)) En Mats wilde lezen van ernie en bert en natuurlijk over trekkers!
Dat was het dan alweer, volgende week alweer zo'n vreemde week: Hemelvaartsdag; Jonah moet maandag tot woensdag naar school en Levi is de hele week vrij. Maninne en Rozemarie hebben nog 1 week te gaan en dan moet het gebeuren....Examens.....

weekendje weg en het gewone leven

Manlief gaf mij afgelopen dinsdag te kennen graag een weekendje samen weg te willen en wel zo snel mogelijk........ en regelde daarop gelijk maar een hotelletje in Vaals.......:-) en "oppas" voor onze kinderen.
Wat een heerlijkheid: 3 dagen even geen zorgen voor, maar genieten van 'verzorgd worden'. Wandelen door het geuldal, koffie met echte lekkere limburgse vlaai, terrasje in Maastricht, drielandenpunt, ontbijtbuffet, mmmmm en natuurlijk héél veel kletsen!

Nu weer op naar het 'gewone' leven. Manlief zit alweer achter de filosofie boeken, straks gaan we met de kinderen een 'passende' film bij deze tijd bekijken (bridge to far), en morgen mag ik weer aan de slag met een stel lieve gastkinderen. Nu maar hopen dat de lente weer een beetje terug komt, ik heb weer zin in een zonnetje!

laatste schooldag en veel plezier

Nee geen laatste schooldag voor de bso'ers binnnen Tante Lies, maar de L'S'D van Maninne en Rozemarie (HAVO en VMBO)Nu nog even 2 weken flink leren, dan 2 weken examens en dan..........eindelijk dat felbegeerde diploma!

De Bso´ers hebben natuurlijk wel lekker een weekje vakantie. Sommige kinderen hebben ook ´Tante Lies vrij´ en anderen komen gezellig 1 of meer dagen spelen. Vandaag was het in elk geval 1groot feest: de kinderen hadden zo´n plezier samen, geen geruzie, gezellig samen spelen, helemaal zoals het hoort. We maakten een wandeling langs de kikkersloot en keken en zwaaiden naar de vrachtwagens, we renden zo hard we konden, we maakten sprongetjes in de lucht en probeerden te hinkelen. We proberen ook netjes over te steken en dat is best lastig: STOP.......KIJK.......EN .... LUISTER. We zingen dit bij elke oversteek en nu maar hopen dat ze er wat van opsteken!
De zandbak is weer bijgevuld en daar zaten 5 x 2 handjes in te scheppen. De taartjes worden overal heen gesleept, onder de tuintafel was de oven, het zadel van de driewieler lag in eens vol met zand en Ivan stapte met zeef en bakjes de kamer in........De oude zitbank voelde aan het einde van de dag ook niet helemaal meer zoals het hoorde (LOL).....Gelukkig heb ik een stel lieve flinke, kinderen; aan het eind van de dag wordt alles weer opgeschept, aangeveegd en opgeruimd! Nu rond ik dit blogje snel af, want ik ga kijken naar de versierde fietsen. Wie weet zie ik nog een paar kinderen bij de lampionnen optocht, Noa is in elk geval verkleed als pipi, succes dametje!! Morgenochtend gaan Merel, Hugo en Anna op de wagen voor de aubade. Misschien zie ik Nick en Luuk ook nog op de wagen. Maud is alweer te groot denk ik..... En morgen mag Rozemarie weer spelen in de optocht, en dit keer is het geloof ik wel heel bijzonder, ze gaan op de brug counteren (door elkaar lopen), en prachtige nummers spelen, leuk!

Hieronder een heel kort overzichtje van vandaag. Er valt natuurlijk véél meer te vertellen.....

Ik had een kort nachtje want de wekker ging af om 6:15 en ik lag er pas na 12en in....Dat krijg je als je op je vrije maandag de zolder op gaat ruimen: Levi kon namelijk niet fatsoenlijk drummen, hij zat ingebouwd tussen de rommel die overbleef na onze interne verhuizingen. Nu staat alles staat weer netjes achter de schotten, en de rest mag naar de vuilnis/kringloop.
Vandaag was er een 'andere Denise' = Jodie. Zij is er de hele week om haar maatschappelijke stage vol te maken. Ze had het erg naar haar zin vandaag en voelde de kinderen heel goed aan! Ook was Anna er vandaag voor het eerst. Dat is voor beide kanten altijd best spannend, hoe zal dat gaan: voelt ze zich thuis, is er aansluiting met de andere kinderen, kan ze zich uiten naar mij en voel ik het nieuwe kind ook goed aan? Meestal bemoei ik me er dan niet te veel mee, laat het kind lekker z'n gang gaan en alles onderzoeken. Want er "boven op zitten" werkt vaak averechts. Anna bleef tussen de middag bij ons 'over' en het was heel gezellig om met elkaar samen aan tafel te eten. Het was ook een hele club: Jodie, Rozemarie (was vrij), Mats, Naomi, oma (die kwam gezellig even mee-eten), Anna en ik (Liv lag toen al op bed, en Jill was er helemaal niet omdat ze ziek was.....:-( ). Ondertussen mocht ik voor Roos nog wentelteefjes bakken: één en al rumoer dus....Daarna ging Anna weer naar school. Toen was het heel stil want alle andere kinderen lagen op bed. Ik had toen mooi de tijd om de potloden e.d. uit te zoeken, de knutselkast is nu weer helemaal up to date! Jodie kon ook een beetje bijkomen...... Om 15:15 Hugo,Merel en Anna weer van school gehaald. Het is dan fijn om samen wat te drinken en wat lekkers te eten.

Het waaide vanmiddag zo hard dat de speeltuin met al dat zand geen leuke speelplek meer was, dus hebben we maar een rondje kikkersloot gelopen.Vol enthousiasme moesten er driewielers en poppenbuggy mee.
Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik twee driewielers droeg en Jodie de buggy inclusief poppenbuggy duwde :), en die meiden maar rennen en een lol hebben. Hugo vond het geweldig om de tractor tegen elke boom te parkeren en daar moest Mats weer enorm om lachen. Leuke wandeling dus. Op naar morgen, want dan mag ik voor Daan, Dewi en Esmee zorgen, weer samen met Jodie, gezellig dus!

en het wordt nog leuker

Gister een geweldig concert beleefd, en vanavond een hele spannende wedstrijd gevolgd. Levi mag met zijn elftal door naar het regionale kampioenschap! (Hij is de tweede van links, bovenaan)

4 maanden lang doolde het rond in ons huis: "benefietconcertkoorts"
en na vanavond wordt het wel heel stil.....
het was een geweldig concert, spetterend, énorm en oorverdovend mooi.
en dat georganiseerd door een 15 jarige dame, petje af voor deze inspanning!

Morgen gaat het leven weer gewoon verder met de toetsweek........

snijbonen en een te hoge lat

"Als je jezelf een te hoge lat oplegt voel je je geregeld onprettig als je niet aan de eis van de lat kan voldoen". Dit is geen wijsheid uit een boekje maar een "Tante Lies" ontdekking.
Dagelijks mijn weblog bijhouden is wel een hele hoge lat! Dat werkt niet echt bij een druk gezin en sociaal leven. Maar om er dan meteen een maand mee te pauzeren was ook niet echt mijn plan. Ik pak de draad gewoon weer op en ik probeer zo nu en dan wat op de blog te zetten. Een bijgestelde lat, ik hoop dat dat een beter gevoel geeft.....

Het is nog steeds wennen zo'n dag zonder Merel. Nu zij naar school gaat is het voor Jill wel iets stiller. Maar na 3en is het ekstra gezellig met Merel en Hugo!

Vandaag zijn we veel in de speeltuin geweest. Liv bleef langer wakker en daardoor kun je gewoon wat makkelijker weg met elkaar. (Nu sliepen de 3 peuters allemaal tegelijk.)
Naomi kan nu helemaal alleen de grote glijbaan opklimmen. Het is best een lastig parcours langs al die wiebelende balken, zelfs Liv heeft het ontdekt. Voor Mats is het geen enkel probleem, hij wil nu ook langs de 'gewone' trap omhoog: die is wel sneller maar ook meteen moeilijker. De zandtafel is ook uitdagend om op en af te klauteren. Dat was dus vanochtend.
Vanmiddag zijn we weer naar de speeltuin geweest, maar nu ook met onze bso'ers Merel en Hugo. Voor Hugo een feest omdat hij dan zijn grote vriend Thymen weer ziet. Die duiken alle struiken in en maken geheime gangen en zoeken verloren knikkers, geweldig!
Gelukkig is het naar huis gaan dan geen probleem, want daar wacht voor iedereen een beker ranja met een doosje rozijntjes.
Dan heb je er zes, heel stil want genietend van hun lekkers, aan de tafel zitten. Dan voel ik me geweldig blij en trots met/op dit geweldige stel kinderen !!

Nog even over die snijbonen. Ik heb een hele ouderwetse snijbonenmolen, nog van mijn oma geweest. Met een beetjes smeerolie loopt het ding nog steeds als een trein (op de roestplekjes na dan:( ) Mijn eigen kinderen hebben altijd veel plezier gehad met draaien en vullen van het apparaat, maar ook de gastkinderen hebben het ding ontdekt.
Jill heeft vandaag ons avondeten door de snijbonen molen gedraaid, echt alle bonen, en dat deed ze geweldig! Merel zag later vanmiddag de molen liggen en wilde ook al aan de slag maar helaas, er was geen boontje meer over :).....

Robin zal tzt wel snijbonen zaaien in de volkstuin, dan is een beetje hulp met draaien wel handig! :)

de lente komt van ver

Vandaag heb ik de  foto's  in mijn nokia op de laptop gezet, van vorig jaar maar ook van vandaag (zie boven). Bij mij heeft de lente toegeslagen, het voelt een beetje als het volgende gedicht:

De lente komt van ver, ik hoor hem komen

De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.

O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de luchtgolven breken
rondom rondom mijn hoofd,
ik heb het wel altijd geloofd,
nu is hij gekomen.

Laten we nu lachen
lachen lachen lachen
in zijn gezicht dat daar dagen
dagen doet in den dag,
laten we tranen wenen
wenen wenen wenen,
hij weent ook over ons henen
in zijn sneeuwglinsterdag.

Lentelicht is nu gekomen,
eindelijk is het gekomen,
o laten we toch lachen
lachen zo licht als dagen,
want hij is er, hij is
en gij onz' droefenis
val toch in tintellichttranen
als bleke vallende manen
stil in de lichternis.

Wij voelen als twee
hoge, op stengel verhoogde lenterood-bloemen
midden in de lichtzee -
de lente is gekomen.
Uit de bundel: Verzen (1890)


Wat een heerlijke tijd, de lente, eindelijk zonder jas naar buiten, kinderen die zich zo geweldig vermaken: vlinders en lieveheersbeestjes bekijken, zand voelen, zon op je gezicht na een lange tijd binnen, buiten ranja drinken, mmmmmmm.

Vandaag hebben we er ook echt van genoten: 4 peuters in de bakfiets en op naar het hertenkamp. Wat zagen ze veel onderweg.  Mats was zo enthousiast over de tractor die we zagen, Liv lag heerlijk tegen haar zus Jill aan en Naomi's krullen warrelden zo mooi in de wind. 
Vanmiddag nog een hele poos in de speeltuin gezeten. Hugo had geluk dat thijmen met de bso groep daar ook was. Wat een plezier in het maken van allemaal geheime tunnels in de struiken. 
Het leuke van genieten van spelende kinderen is dat je geniet omdat je nog weet hoe het was toen je zelf zo oud was en ook hutten en tunnels bouwde in de lente. 


Voor mij is lente ook de verwachting; wat groeit er weer uit/in mijn tuin :), maar voor mij ook de tijd om schoonmaak te houden in mijn huis, maar ook in mezelf. Wat gooi ik eruit, wat kan er blijven, en waar ligt de uitdaging.....Zo begint er steeds weer iets nieuws en ooit zal er ook weer een eind komen, zo is het leven.......Maar nu op naar Pasen!

keukenraam-vogeltjes

Het begint nu echt te kriebelen en ik houd het bijna niet meer uit......De vogels moeten nog iets beter hun best doen met zingen, de krokussen moeten nog iets harder groeien en de zon moet zich iets meer laten zien.....Ik wil weer naar BUITEN ZONDER JAS!!!!Kom maar op met dat voorjaar. Ik wil weer zon op m'n velletje voelen inplaats van de cv.  Vandaag begon het er  e e n b e e t j e  op te lijken: De krokussen steken hun koppies boven de grond, de lucht ruikt anders en de vogels, die in het nestkastje vlak bij het keukenraam hun intrek hebben genomen, beginnen al aardig met nestmateriaal heen en weer te vliegen. Vanaf de keukentafel heb je heel goed zicht op het gebeuren. Jill zag een vogeltje het nest in en uit gaan. En echtgenoot zag er eentje met een flinke tak, die paste natuurlijk nooit door de nest-kast-deuropening :) en toch proberen hé!....... Het zou zo leuk zijn als ze doorzetten en er eitjes in komen, dan hebben we heel wat te zien.

Dikke auto en de meesterproef

Wat een dag; politiek gezien maar ook hier bij Tante Lies......

Met drie tante lies kids was het eigenlijk best rustig. Merel en Hugo hadden elk een vrije dag van school en verder was Mats er nog bij. Hugo had van de bank al een mooie boot gemaakt en Merel had de boel al gezellig aangekleed, dus kon Mats zo aanschuiven. De boot veranderde natuurlijk in de boot van sinterklaas en iedereen was in eens piet geworden en Hugo en Merel strooiden flink met 'pepernoten'....En dan is het al bijna lente :)

Tegen kwart voor 11 gingen we naar buiten met een grote zak oud brood: op  naar de hertjes. En deze keer niet in de bakfiets maar lekker lui met de camper.
Hugo bekeek vanuit zijn autostoel ons dashboard en zei: "jullie hebben wel een dikke auto".......Wat een heerlijke opmerking van een kind van 5, die let op hele andere dingen dan wij. Hij krijgt in elk geval bonuspunten van onze camper:)! Want met z'n 15 dienstjaren (waarvan 5 bij ons),5 zomervakanties Frankrijk en het gegeven dat de camper niet tot de gerenommeerde merken behoort is het echt géén 'dikke bak'! Maar je zit er zo lekker hoog in, dat verklaart de opmerking denk ik.
De hertjes, kippen, geiten, eenden en pauwen waren weer erg blij met onze komst. Maar ook de kinderen waren uitgelaten en hadden grote lol om de geit met baard, de pauw met z'n mooie veren en het hert met een kip in z'n bek (die kip bungelde op de kop en werd aan zijn staartveren 'beetgehouden' door een hert, ik heb nog nooit zoiets mafs gezien!).

Rozemarie heeft de afgelopen tijd heel hard gewerkt aan haar meesterproef (een soort proeve van bekwaamheid). Ze heeft samen met een vriendin een liedje geschreven; muziek geschreven, tekst gemaakt en saxofoonsolo bedacht. Dit telt mee voor het eindexamen . Vandaag was de uitvoering voor publiek. Helaas kon man er niet heen, en zelf was ik erg in twijfel: hoe doe ik dat met 3 kinderen. Maar dochterlief kan ik toch niet alleen laten gaan.....gelukkig was Maninne eerder thuis en had ze veel zin om mee te gaan naar Zwolle; dus vanmiddag zijn we weer in de 'dikke bak 'gestapt om naar de meesterproef te kijken en luisteren. Roos kwam al jubelend aangerend en was heel blij met onze komst. Merel, Hugo en Mats keken hun ogen uit; wat een grote school.
De 3 kinderen vielen helemaal stil in het muzieklokaal. De uitvoering van Roos en Eva was heel goed: mooie powerpoint en de muziek klonk heel goed; lekker deuntje.  Mats kon z'n ogen niet van het drumstel afhouden en Merel en Hugo zaten muisstil te luisteren. Op de terugweg was het leuk spelen met de gordijntjes van de camper. Roos heeft al een negen binnen en mag dit muziekwerk ook uitvoeren bij de examenuitreiking. Dat is natuurlijk een geweldig compliment!

Na de proef zaten de 3 kinderen en ik nog even in de aula om wat te eten en te drinken. De 'grote' kinderen van school vonden dat wel een grappig gezicht: 3 kleintjes in zo'n grote aula......:)


Dit is een filmpje met de sax-solo van Roos:
http://www.youtube.com/watch?v=UQQVBWcY4ps

Wiebel-wap

Het was vandaag heerlijk om uit de wind en in de zon buiten te zijn!Eindelijk konden we weer even fatsoenlijk buiten spelen zonder gestoord te worden door regen en kou.
De kinderen vonden het geweldig om weer eens van de grote glijbaan te gaan.
De zandbak is nog dicht ('t moet eerst wat warmer worden), dus werd de zwarte aarde uit de border maar gebruikt.......

dit is een filmpje van afgelopen dinsdag. Ze zitten met z'n 3en op de wiebel-wap..........
http://www.youtube.com/watch?v=Q9YHKOM4lrc

Zoekactie eindelijk geslaagd!!

Normaal heb ik op vrijdagochtend een redelijk vast programma, maar het leek er niet op vandaag...

Merel was voor de eerste keer op vrijdag naar school: wat stil en ongezellig zo zonder haar! Daar zullen we dus maar aan moeten wennen.
Noa en Thyrsa konden niet komen wegens ziekte. Ook al zo ongezellig en helemaal omdat Merel haar verjaardag wilde vieren met meer Tante Lies'ers: Er moet natuurlijk hard gezongen worden voor de jarige en daar is Noa zo goed in :) We hebben het nu maar even anders opgelost: Zingen en lekkers eten doen we gewoon op dinsdag als we de verjaardag van Naomi vieren. En een cadeautje voor de kinderen hebben we vandaag maar bij de " Tante Lies kinderen " afgeleverd. Samen met een mooi kaartje dat Merel, Maninne en ik vandaag hebben gemaakt.
Verder was het een echte knuffeldag: Dat gaat heel goed op onze "nieuwe (heel oude) leesbank", dat is zo'n gezellig plekkie: je kunt er de keuken in de gaten houden, de kamer én de bijkeuken. En je kunt er heerlijk op voorlezen. De kinderen vinden het leuk om er op te liggen, hutje op te bouwen, er van af te rollen en er op te springen en dat laatste wil ik natuurlijk echt niet hebben, gelukkig luisteren ze goed! De bank gaat dus nog naar niet naar de kringloop.

Vandaag zou ik naar de spelotheek, maar dat liep ook al anders: de gele teletubbie was verdwenen. Ik heb dagen lopen zoeken en de vinder (mijn eigen kinderen) een chocoladereep belooft, maar dat hielp niet! Vandaag heb ik dus de boel nog een keer op de kop gekeerd: de kindjes hielpen heel goed mee, wat ik wel vond was ons kentekenbewijs, gelukkig! Pas vanavond na het eten keek ik in de knutselkast en daar lag Lala achter de tekenspullen. Ik verdenk Mats, maar kan het natuurlijk niet bewijzen :) Hij houd er van om dingen te verstoppen op de meest gekke plekken. Gelukkig kan ik maandag eindelijk het speelgoed omruilen.

Wat een lang verhaal vandaag en ik ben er nog niet, maar dat lees je maar in de volgende (vorige) blog......

Kroonluchters in de kindercreche

Dit nieuws las ik vanochtend in de krant:

In Amsterdam-Zuid komt een poep-sjiek kinderdagverblijf, Baby's, peuters en kleuters worden in Villa Vondel getrakteerd op een restaurant met kroonluchters en tafelkleden, een bioscoop met echte bioscoopstoelen een een lounge bibliotheek. Een diëtiste bepaalt de samenstelling van de (biologische) maaltijden en een binnenhuisarchitect van een luxe woonwinkel Co van der Horst de inrichting.

Kinder-yoga, pianoles, er komt een theater-ruimte, een sportruimte en een computerkamer.
"Het wordt super-de-luxe".
Overdreven? "Nee hoor, "Ouders willen het beste voor hun kinderen"


Krijgen de kinderen ook nog iets van liefde, of moet daar apart voor betaald worden.......?

Zoals je kunt zien zijn we vandaag aan het bakken geweest. Heerlijke Alfred j. Kwak koekjes met glazuur!

He joh.......rookmelders

De rookmelders doen het allemaal! En dat moet ook wel want dat hoort bij de hele inschrijving in het landelijk register gastouders. En eigenlijk vind ik het zelf ook wel erg fijn dat we door het hele huis rook kunnen melden :-) Merel van 3 jaar hielp me mee om de batterijen in de melders te doen. Ik zag haar zo gezellig naast me zitten op de bank met zo'n batterijtje in d'r hand. Ik dacht terug aan een documentaire over kinderarbeid; er werd een meisje van 3 gefilmd die de hele dag batterijen o.i.d. moest ontleden. Ze zat  in een kamertje, haar handen waren zwart en ook d'r gezichtje. Ze had geen naam maar werd 'he joh' genoemd........Ik moest wel even slikken, wat een tegenstellingen....dat maakt dat je even extra stilstaat bij al die lieve kleintjes die allemaal een naam verdienen. Ik wil me snel gaan verdiepen in het adopteren van een kindje via compassion.

pasketti en aberopuree in de voorjaarsvakantie

Het is altijd geweldig leuk om met kinderen over hun favoriete eten te praten.
Hier de 'tops' van Hugo, Merel, Jill en Mats.
Hugo:1. Oliebollen 2. spagetti 3. boontjes
Merel:1. paskettie (spagetti), 2. aberopuree (aardappelpuree).
Jill: 1. Patat, 2. pasta met saus.
Mats lust vooral graag kaas, het liefst van z'n brood en ook de korstjes vind hij heerlijk.
Je maakt Mats ook blij met een lekkere appel en vooral met koekjes!!
Liv lust graag banaan uit het vuistje, maar ze is ook heel blij met potjes olvarit.

Vanmorgen hebben we een brood in de machine gebakken, het rook zo lekker en de kinderen waren enthousiast over het rijzen van het deeg (geen vakantie :-)), ze konden het hele proces bekijken door het kijkglas in het deksel. Bij de lunch wilden ze allemaal graag een plakje 'tante lies brood' zoals Hugo het zo mooi zei!
Vanmiddag aten we een koekje bij de thee. (kaakjes met suiker erop) Jill riep enthousiast: "het zijn koekjes met glitters".......
Verder was het vandaag een heerlijke dag en waren de kinderen ontzettend lief en goed aan het samenspelen.
Afgelopen zaterdag had ik dus weer een cursusdag. (Ik volg een studie 'kinder en tienerpastoraat' en krijg lessen over rouw, verslaving, seksualiteit, kindermishandeling, ontwikkeling enz. enz.)  's morgens ging het over rouwverwerking bij kinderen. We bekeken stukjes van de film "UP"; ik vind het echt een geweldig mooie film en je kunt er heel veel uit halen over rouwprocessen (ik hield het dan ook niet droog..)'s middags heb ik enorm moeten lachen bij de les over seksualiteit. Geweldig!! Wat ook geweldig is dat ik het werkstuk heb ingeleverd, dat lucht enorm op!! Nu heb ik tijd voor de belastingaangifte........

funshoppen

Hé, hé, eindelijk zit er schot in de zaak! Mijn werkstuk is af, huiswerk gemaakt en nu heb ik tijd om de weblog van mijn website te verplaatsen naar deze blog. Flink wat werk, maar wel erg leuk om te doen. Het volgende project (dat van de foto's) hoop ik in deze vakantie af te ronden.......Morgen gaan we met ons gezin een dagje funshoppen in Utrecht. Jonah was zó blij dat we eindelijk weer eens met elkaar op stap gaan: door al dat gestudeer van pa en ma komt er weinig van leuke uitjes......

ik heb het druk :-(

Avond aan avond buig ik me over allerlei zaken die horen bij de casus "John:  Wat zijn de problemen, hoe komt dit en wat ga ik eraan doen. Vanavond heb ik me verdiept in hechtingsproblemen, echtscheiding en rouw. Volgende week zaterdag mag ik alles inleveren op de cursusdag...... Het is gek maar ik ben het nog niet verleerd, op het laatste moment dingen doen voor school :-) Vandaar dat het me niet lukt om wat over alle lieve kinderen te schrijven, en er gebeuren juist zoveel leuke dingen! Wandelen in de sneeuw, knuffelende kindjes, kleiende kinderen, enz. Ook aan de foto's kom ik nog niet toe.

En er zijn heel wat leuke filmpjes geschoten, en nou is mijn kaart vol dus moet ik ze wel opslaan.(anders kan ik geen nieuwe foto's maken :-))Het probleem is dat mijn picasa-album aan zijn maximum zit en ik er nu toch iets op moet bedenken. Ook mijn website wordt te "vol" (komt door al die leuke foto's en berichtjes). Dat wordt dus toch een andere weblog....... Het is nu al over 0:00, geen problemen om me nu nog druk over te maken. Morgen (vandaag:-)) weer een nieuwe dag, nu lekker slapen!!

gillende sneeuwballen

Het begon allemaal deze morgen met slechte vooruitzichten:  natte en opgevroren wegen, donker weer,  terwijl het gister zo zonnig was......... Gelukkig liep het allemaal anders! Jill en Noa hielpen me mee om al het ijs van de stoep te vegen, dan hebben we daar morgen ook geen last meer van! Daarna maakten de dames een paar mooie sneeuwballen en wilden mij gaan inpeperen ;-). Er werd flink gegild toen ik achter hun aanging; wat een lekker kleurtje krijgen ze dan van al dat ge-ren en gespeel, heerlijk! Later hebben we met z'n allen, een stukje met Denise meegewandeld; anders moest ze het hele stuk naar de bus in d'r eentje lopen, da's niet zo gezellig. Jill moest de buggy wel goed vasthouden want er waren nog steeds gladde stukken stoep. Noa was juist nergens bang voor en banjerde flink door. Mats was blij dat hij niet in de buggy hoefde en liep de hele weg te stralen. Wat ben ik trots op mijn zoons die zich nergens wat van aantrekken en gewoon meehelpen om een buggy te duwen (op 11 en 12 jarige leeftijd!!). Morgen nog 1 dagje "tante lies" en dan is het alweer weekend. De weken vliegen en dat is een goed teken!

twee februari en het stormt....

Het begon allemaal heel rustig vandaag, er werd heerlijk gespeeld met het nieuwe 'spelotheek spul', er werd verkleed, geknipt en geplakt enzovoort, enzovoort..........

Maar we zijn nu al zo lang binnen, en buiten spelen wil nog steeds niet, en vandaag al helemaal niet, en soms is er zoveel energie (bij mij wat minder na 16:30 ;-) dat de stuiterende kinderen wat

gestructureerds nodig hebben. Hun gedrag even de andere kant opsturen! En dat werkt bv. zo: zodra ik de gitaar pak en een liedje inzet doen ze mee; samen een kringetje vormen en een buiging maken, wat een plezier hebben ze dan. Zo waait een storm zo weer de andere kant op :-)

conditie, 'operatie Liv' en slagroomtaart....

Lang geleden, toen ik nog naar school fietste om mijn kinderen weg te brengen, had ik best een aardige conditie. Maar nu ik daarvoor de deur niet meer uit hoef is het maar minnetjes :-(  Vandaag had ik het zweet op mijn rug staan en had ik het gevoel weer wat te doen: een bakfiets met inhoud (en ikzelf natuurlijk!) vooruit krijgen. Dat is een hele klus, vooral met tegenwind, maar voelde vandaag echt heerlijk!! Het is een beetje dubbel, want voor je op weg bent...........wat een operatie!! Vandaag operatie "Liv":

Hoe gaat dat nou in z'n werk? Eerst worden de kinderen lekker warm aangekleed. Daarna een beetje ordelijk naar buiten en naar de bakfiets geleid  en ondertussen goed opletten dat alle wantjes aan, en mutsjes op blijven. Dan om de beurt in de bakfiets tillen en zorgen dat de rest niet "ontsnapt". Dan nog vastzetten, plaids over de beentjes om warm te blijven en daarna de regenkap vastzetten. oh jé: hen ik de deur wel op slot gedaan? Portemonnaie mee? Zakdoeken niet vergeten? Alles goed, dan in z'n 1 op weg naar de speelgoedwinkel. Daar aangekomen de hele boel weer uit de bak tillen en in de gaten houden. Mats hebben we maar in een tuigje met leidsel gehesen om hem beter in de gaten te houden. Noa vond dat wel erg leuk en wilde graag spelen dat hij het paardje was :-) Thyrsa op de arm en hup de winkel in. En wat een verleidelijk speelgoed zie je dan, echt geweldig met die kleintjes! Een kadootje zoeken en snel afrekenen en weer hetzelfde programma. Toen stug doorfietsen naar Jill en Liv.

Wat een welkom onthaal! We mochten niet doorfietsen maar moesten toch echt even taart eten. Mats, Noa en Thyrsa keken wel even de kat uit de boom, bleven eerst in de buurt van Denise en mij, maar al snel waren ze lekker aan het spelen. Mats durfde de taart eerst niet aan, maar zien eten doet eten, dus hebben Mats en ik de taart maar gedeeld. Jill was ook erg enthousiast met onze komst, wat een sprankelend meisje! Liv was nog niet helemaal fit maar genoot volgens mij wel van alle aandacht! Tevreden en voldaan hebben Denise en ik de kinderen weer in de bakfiets gezet en toen was het 'op naar huis'.