de lente komt van ver

Vandaag heb ik de  foto's  in mijn nokia op de laptop gezet, van vorig jaar maar ook van vandaag (zie boven). Bij mij heeft de lente toegeslagen, het voelt een beetje als het volgende gedicht:

De lente komt van ver, ik hoor hem komen

De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.

O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de luchtgolven breken
rondom rondom mijn hoofd,
ik heb het wel altijd geloofd,
nu is hij gekomen.

Laten we nu lachen
lachen lachen lachen
in zijn gezicht dat daar dagen
dagen doet in den dag,
laten we tranen wenen
wenen wenen wenen,
hij weent ook over ons henen
in zijn sneeuwglinsterdag.

Lentelicht is nu gekomen,
eindelijk is het gekomen,
o laten we toch lachen
lachen zo licht als dagen,
want hij is er, hij is
en gij onz' droefenis
val toch in tintellichttranen
als bleke vallende manen
stil in de lichternis.

Wij voelen als twee
hoge, op stengel verhoogde lenterood-bloemen
midden in de lichtzee -
de lente is gekomen.
Uit de bundel: Verzen (1890)


Wat een heerlijke tijd, de lente, eindelijk zonder jas naar buiten, kinderen die zich zo geweldig vermaken: vlinders en lieveheersbeestjes bekijken, zand voelen, zon op je gezicht na een lange tijd binnen, buiten ranja drinken, mmmmmmm.

Vandaag hebben we er ook echt van genoten: 4 peuters in de bakfiets en op naar het hertenkamp. Wat zagen ze veel onderweg.  Mats was zo enthousiast over de tractor die we zagen, Liv lag heerlijk tegen haar zus Jill aan en Naomi's krullen warrelden zo mooi in de wind. 
Vanmiddag nog een hele poos in de speeltuin gezeten. Hugo had geluk dat thijmen met de bso groep daar ook was. Wat een plezier in het maken van allemaal geheime tunnels in de struiken. 
Het leuke van genieten van spelende kinderen is dat je geniet omdat je nog weet hoe het was toen je zelf zo oud was en ook hutten en tunnels bouwde in de lente. 


Voor mij is lente ook de verwachting; wat groeit er weer uit/in mijn tuin :), maar voor mij ook de tijd om schoonmaak te houden in mijn huis, maar ook in mezelf. Wat gooi ik eruit, wat kan er blijven, en waar ligt de uitdaging.....Zo begint er steeds weer iets nieuws en ooit zal er ook weer een eind komen, zo is het leven.......Maar nu op naar Pasen!

keukenraam-vogeltjes

Het begint nu echt te kriebelen en ik houd het bijna niet meer uit......De vogels moeten nog iets beter hun best doen met zingen, de krokussen moeten nog iets harder groeien en de zon moet zich iets meer laten zien.....Ik wil weer naar BUITEN ZONDER JAS!!!!Kom maar op met dat voorjaar. Ik wil weer zon op m'n velletje voelen inplaats van de cv.  Vandaag begon het er  e e n b e e t j e  op te lijken: De krokussen steken hun koppies boven de grond, de lucht ruikt anders en de vogels, die in het nestkastje vlak bij het keukenraam hun intrek hebben genomen, beginnen al aardig met nestmateriaal heen en weer te vliegen. Vanaf de keukentafel heb je heel goed zicht op het gebeuren. Jill zag een vogeltje het nest in en uit gaan. En echtgenoot zag er eentje met een flinke tak, die paste natuurlijk nooit door de nest-kast-deuropening :) en toch proberen hé!....... Het zou zo leuk zijn als ze doorzetten en er eitjes in komen, dan hebben we heel wat te zien.

Dikke auto en de meesterproef

Wat een dag; politiek gezien maar ook hier bij Tante Lies......

Met drie tante lies kids was het eigenlijk best rustig. Merel en Hugo hadden elk een vrije dag van school en verder was Mats er nog bij. Hugo had van de bank al een mooie boot gemaakt en Merel had de boel al gezellig aangekleed, dus kon Mats zo aanschuiven. De boot veranderde natuurlijk in de boot van sinterklaas en iedereen was in eens piet geworden en Hugo en Merel strooiden flink met 'pepernoten'....En dan is het al bijna lente :)

Tegen kwart voor 11 gingen we naar buiten met een grote zak oud brood: op  naar de hertjes. En deze keer niet in de bakfiets maar lekker lui met de camper.
Hugo bekeek vanuit zijn autostoel ons dashboard en zei: "jullie hebben wel een dikke auto".......Wat een heerlijke opmerking van een kind van 5, die let op hele andere dingen dan wij. Hij krijgt in elk geval bonuspunten van onze camper:)! Want met z'n 15 dienstjaren (waarvan 5 bij ons),5 zomervakanties Frankrijk en het gegeven dat de camper niet tot de gerenommeerde merken behoort is het echt géén 'dikke bak'! Maar je zit er zo lekker hoog in, dat verklaart de opmerking denk ik.
De hertjes, kippen, geiten, eenden en pauwen waren weer erg blij met onze komst. Maar ook de kinderen waren uitgelaten en hadden grote lol om de geit met baard, de pauw met z'n mooie veren en het hert met een kip in z'n bek (die kip bungelde op de kop en werd aan zijn staartveren 'beetgehouden' door een hert, ik heb nog nooit zoiets mafs gezien!).

Rozemarie heeft de afgelopen tijd heel hard gewerkt aan haar meesterproef (een soort proeve van bekwaamheid). Ze heeft samen met een vriendin een liedje geschreven; muziek geschreven, tekst gemaakt en saxofoonsolo bedacht. Dit telt mee voor het eindexamen . Vandaag was de uitvoering voor publiek. Helaas kon man er niet heen, en zelf was ik erg in twijfel: hoe doe ik dat met 3 kinderen. Maar dochterlief kan ik toch niet alleen laten gaan.....gelukkig was Maninne eerder thuis en had ze veel zin om mee te gaan naar Zwolle; dus vanmiddag zijn we weer in de 'dikke bak 'gestapt om naar de meesterproef te kijken en luisteren. Roos kwam al jubelend aangerend en was heel blij met onze komst. Merel, Hugo en Mats keken hun ogen uit; wat een grote school.
De 3 kinderen vielen helemaal stil in het muzieklokaal. De uitvoering van Roos en Eva was heel goed: mooie powerpoint en de muziek klonk heel goed; lekker deuntje.  Mats kon z'n ogen niet van het drumstel afhouden en Merel en Hugo zaten muisstil te luisteren. Op de terugweg was het leuk spelen met de gordijntjes van de camper. Roos heeft al een negen binnen en mag dit muziekwerk ook uitvoeren bij de examenuitreiking. Dat is natuurlijk een geweldig compliment!

Na de proef zaten de 3 kinderen en ik nog even in de aula om wat te eten en te drinken. De 'grote' kinderen van school vonden dat wel een grappig gezicht: 3 kleintjes in zo'n grote aula......:)


Dit is een filmpje met de sax-solo van Roos:
http://www.youtube.com/watch?v=UQQVBWcY4ps

Wiebel-wap

Het was vandaag heerlijk om uit de wind en in de zon buiten te zijn!Eindelijk konden we weer even fatsoenlijk buiten spelen zonder gestoord te worden door regen en kou.
De kinderen vonden het geweldig om weer eens van de grote glijbaan te gaan.
De zandbak is nog dicht ('t moet eerst wat warmer worden), dus werd de zwarte aarde uit de border maar gebruikt.......

dit is een filmpje van afgelopen dinsdag. Ze zitten met z'n 3en op de wiebel-wap..........
http://www.youtube.com/watch?v=Q9YHKOM4lrc

Zoekactie eindelijk geslaagd!!

Normaal heb ik op vrijdagochtend een redelijk vast programma, maar het leek er niet op vandaag...

Merel was voor de eerste keer op vrijdag naar school: wat stil en ongezellig zo zonder haar! Daar zullen we dus maar aan moeten wennen.
Noa en Thyrsa konden niet komen wegens ziekte. Ook al zo ongezellig en helemaal omdat Merel haar verjaardag wilde vieren met meer Tante Lies'ers: Er moet natuurlijk hard gezongen worden voor de jarige en daar is Noa zo goed in :) We hebben het nu maar even anders opgelost: Zingen en lekkers eten doen we gewoon op dinsdag als we de verjaardag van Naomi vieren. En een cadeautje voor de kinderen hebben we vandaag maar bij de " Tante Lies kinderen " afgeleverd. Samen met een mooi kaartje dat Merel, Maninne en ik vandaag hebben gemaakt.
Verder was het een echte knuffeldag: Dat gaat heel goed op onze "nieuwe (heel oude) leesbank", dat is zo'n gezellig plekkie: je kunt er de keuken in de gaten houden, de kamer én de bijkeuken. En je kunt er heerlijk op voorlezen. De kinderen vinden het leuk om er op te liggen, hutje op te bouwen, er van af te rollen en er op te springen en dat laatste wil ik natuurlijk echt niet hebben, gelukkig luisteren ze goed! De bank gaat dus nog naar niet naar de kringloop.

Vandaag zou ik naar de spelotheek, maar dat liep ook al anders: de gele teletubbie was verdwenen. Ik heb dagen lopen zoeken en de vinder (mijn eigen kinderen) een chocoladereep belooft, maar dat hielp niet! Vandaag heb ik dus de boel nog een keer op de kop gekeerd: de kindjes hielpen heel goed mee, wat ik wel vond was ons kentekenbewijs, gelukkig! Pas vanavond na het eten keek ik in de knutselkast en daar lag Lala achter de tekenspullen. Ik verdenk Mats, maar kan het natuurlijk niet bewijzen :) Hij houd er van om dingen te verstoppen op de meest gekke plekken. Gelukkig kan ik maandag eindelijk het speelgoed omruilen.

Wat een lang verhaal vandaag en ik ben er nog niet, maar dat lees je maar in de volgende (vorige) blog......

Kroonluchters in de kindercreche

Dit nieuws las ik vanochtend in de krant:

In Amsterdam-Zuid komt een poep-sjiek kinderdagverblijf, Baby's, peuters en kleuters worden in Villa Vondel getrakteerd op een restaurant met kroonluchters en tafelkleden, een bioscoop met echte bioscoopstoelen een een lounge bibliotheek. Een diëtiste bepaalt de samenstelling van de (biologische) maaltijden en een binnenhuisarchitect van een luxe woonwinkel Co van der Horst de inrichting.

Kinder-yoga, pianoles, er komt een theater-ruimte, een sportruimte en een computerkamer.
"Het wordt super-de-luxe".
Overdreven? "Nee hoor, "Ouders willen het beste voor hun kinderen"


Krijgen de kinderen ook nog iets van liefde, of moet daar apart voor betaald worden.......?

Zoals je kunt zien zijn we vandaag aan het bakken geweest. Heerlijke Alfred j. Kwak koekjes met glazuur!