werd weer tijd

Nog een weekje 'rust' voor de deuren van tante Lies weer open gaan.
Nou ja, rust is een groot woord. Voordat al die wasjes na de vakantie gedraaid zijn, en opgehangen en weer opgeborgen, pffff. (En niet te vergeten de schepnetjes, zwembroeken, jeu de boule- spul, boeken, tenten, enz. enz.). Maar we hebben het geweldig goed gehad! Veel gezien en genoeg gedaan;  misschien wel te veel want veel boeken heb ik niet gelezen (behalve de michelin gids van Frankrijk dan :)).

De topper van de vakantie was toch wel de 'beklimming' van de Mont-blanc (per kabelbaan). Spectaculair en spannend. Maar een prachtig uitzicht op de bergen en vooral de sneeuw. Met Jonah en Levi is het trouwens geweldig wandelen: zij willen een wandeling in de bergen  waar 2,5 uur voor staat in de helft van de tijd doen: Ik heb niet vaak zo'n rood hoofd gehad......

Robin is alweer druk aan het schilderen. De gang heeft wel een likje nodig. En aan de nieuwe uitbouw moet ook nog het een en ander gebeuren. Nu kan het nog  voor de school over twee weken weer begint. Uit inside information begreep hij dat er meteen een aardig beroep op z'n 'verslagwerk' wordt gedaan. Dat is nou iets waar hij niet echt blij van wordt..... 

Onze twee meiden halen we donderdagavond laat weer op van schiphol. Er zullen heel wat verhalen op ons afgevuurd worden als we weer terug rijden......
Ze zijn niet naar India geweest, maar hebben al met al prima werk verricht in een pakistaanse wijk in Birmingham (U.K). De visa voor India werd op de donderdag van hun vertrek definitief afgewezen. We stonden al op schiphol.....drama.......onbegrip......wat nu......en de dinsdag erop konden ze al naar Engeland vliegen. Wat geweldig dat de groep zo flexibel om kon switchen naar dit B-plan (maar dat had natuurlijk wel even z'n tijd nodig). De muskietennetjes  konden de kast dus weer in, en maakten plaats voor parapu's.......

Dit is een foto van de groep op bezoek in een moskee.

(wordt vervolgd)